28 تیر 1404
طراحی و اجرای سیستمهای اعلام حریق شامل مراحل مختلفی از جمله ارزیابی ریسک حریق، طراحی نقشه سیستم، انتخاب تجهیزات مناسب، نصب و راه‌اندازی و در نهایت تست و نگهداری است. این سیستم‌ها نقش مهمی در ایمنی ساختمان‌ها و جلوگیری از خسارات جانی و مالی ناشی از آتش‌سوزی دارند.
مراحل طراحی و اجرا:
- 1. ارزیابی ریسک حریق:ابتدا باید نوع کاربری ساختمان و ریسک حریق در هر بخش از آن ارزیابی شود. این ارزیابی شامل شناسایی مواد قابل اشتعال، فضاهای پرخطر و مسیرهای احتمالی گسترش آتش است.
- 2. طراحی نقشه سیستم:بر اساس ارزیابی ریسک، نقشه سیستم اعلام حریق شامل محل قرارگیری دتکتورها (آشکارسازها)، شستی‌ها، آژیرها و مرکز کنترل طراحی می‌شود. همچنین باید مسیرهای کابل‌کشی و نوع تجهیزات مورد نیاز مشخص گردد.
- 3. انتخاب تجهیزات:انتخاب تجهیزات باید با توجه به نوع سیستم (متعارف یا آدرس‌پذیر)، استانداردها و نیازهای ساختمان انجام شود. تجهیزات اصلی شامل دتکتورهای دود، حرارت، شعله، شستی‌های اعلام حریق، آژیرها، و مرکز کنترل هستند.
- 4. نصب و راه‌اندازی:نصب سیستم باید توسط افراد متخصص و با رعایت استانداردهای مربوطه انجام شود. این مرحله شامل سیم‌کشی، نصب تجهیزات، و اتصال آنها به مرکز کنترل است.
- 5. تست و نگهداری:پس از نصب، سیستم باید تست شده و از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود. همچنین، نگهداری دوره‌ای و بررسی منظم سیستم برای اطمینان از عملکرد صحیح آن در طول زمان ضروری است.
انواع سیستمهای اعلام حریق:
- سیستمهای متعارف:در این سیستم‌ها، هر زون (منطقه) دارای یک مدار مشخص است و در صورت وقوع حریق، محل دقیق حریق مشخص نیست و تنها زون فعال می‌شود.
- سیستمهای آدرس‌پذیر:در این سیستم‌ها، هر تجهیز دارای آدرس منحصر به فردی است و در صورت وقوع حریق، محل دقیق آن مشخص می‌شود.
نکات مهم در طراحی و اجرا:
- رعایت استانداردها:طراحی و اجرای سیستم باید با توجه به استانداردهای ملی و بین‌المللی مربوطه انجام شود.
- انتخاب تجهیزات با کیفیت:استفاده از تجهیزات با کیفیت و دارای تاییدیه معتبر، عمر مفید سیستم را افزایش می‌دهد.
- نصب توسط افراد متخصص:نصب و راه‌اندازی سیستم باید توسط افراد متخصص و دارای تجربه در این زمینه انجام شود.
- آموزش کاربران:کاربران باید با نحوه عملکرد سیستم و نحوه استفاده از آن آشنا شوند